Pomnażanie oszczędności

Trzeba też pamiętać o uniwersalnych zasadach:

1. Zazwyczaj opłaca się inwestować w dłuższym niż krótszym okresie. Jest to spowodowane tym, że rozwój gospodarczy podlega cyklom koniunkturalnym – w skrócie: przez pewien czas są wzrosty, a później spadki i znowu wzrosty. Teza ta tyczy się też ryzykownych instrumentów finansowych – im dłuższa perspektywa inwestycyjna, tym większa szansa wyjścia na swoje.
2. Im wyższy potencjalny zysk, tym większe ryzyko (większe prawdopodobieństwo utraty pieniędzy). Póki co jeszcze nie istnieje narzędzie przynoszące wysoką stopę zwrotu bez ryzyka.
3. Nie każdy produkt jest dla każdego klienta – instytucje ustanawiają określone progi wejścia w inwestycję, np. żeby założyć lokatę, trzeba mieć ok. 100-200 zł; minimalna wpłata do funduszu wynosi przeważnie 1 tys. zł; produkt strukturyzowany wyznacza minimalną granicę na poziomie kilku tysięcy złotych.
4. 
   

W co można inwestować?

Przeciętny klient, mający od kilku do kilkudziesięciu tysięcy złotych wolnych środków, może je ulokować: na zwykłej lokacie bankowej, w polisie lokacyjnej, na koncie oszczędnościowym (najlepiej z kapitalizację dzienną, czyli codziennym naliczaniem odsetek), w obligacjach skarbowych (lub innych), produktach strukturyzowanych, różnego rodzaju funduszach inwestycyjnych (np. nieruchomości, surowcowych, walutowych, towarowych, zagranicznych) czy w złocie. Samodzielna gra na giełdzie dużymi sumami wymaga czasu i wiedzy, więc odradza się tę formę inwestowania.

W tym miejscu warto wspomnieć o innej nadrzędnej zasadzie finansów – dywersyfikacji, czyli rozproszeniu kapitału na kilka inwestycji, aby zminimalizować całościowe ryzyko straty. Innymi słowy należy ulokować pieniądze w wiele instrumentów. Kilka z nich (np. konto oszczędnościowe, waluty) stanowiące 20-30 proc. całości, powinno być na tyle płynnych (łatwo zbywalnych), żeby zapewnić natychmiastowy dostęp do gotówki w razie potrzeby.

Bezpieczeństwo kosztem wygody

Za bezpieczne produkty finansowe uchodzą: lokaty, konta, obligacje skarbowe i wybrane produkty strukturyzowane (tzw. struktury). Instrumenty te proponują zbliżone oprocentowanie kilku procent w skali roku.

Wyjątek stanowią lokaty strukturyzowane, których zysk nie jest do końca określony i całkowicie przewidywalny. Wszystko zależy od szeregu rozstrzygnięć, np. cen surowców, zachowań indeksów giełdowych, towarowych. W optymistycznej wersji narzędzia te mogą przynieść nawet kilkadziesiąt procent zysku w skali roku (zwykle oferowane są na dwa, trzy lata), ale równie dobrze zakończyć żadnym zyskiem. Plusem jest gwarancja kapitału, czyli bank wypłaci nam minimum tyle, ile wpłaciliśmy.

Obligacje, produkty strukturyzowane i niektóre lokaty wiążą się z koniecznością zamrożenia kapitału na dłuższy czas. Trzeba o tym pamiętać, mając w planach duże wydatki. Zawsze też trzeba mieć rezerwę na nieprzewidziane koszty, którą można uruchomić, wypłacając pieniądze z łatwo dostępnego źródła. Idealnie nadaje się do tego konto oszczędnościowe – wypłata nie grozi utratą odsetek (jak to ma miejsce w przypadku zwykłych lokat, obligacji i „struktur”).